W PL/SQL istnieje możliwość użycia etykiet do oznaczenia miejsca w kodzie. Robi się to z wykorzystaniem składni <<>> w którym umieszcza się etykietę. Do takiej etykiety można się potem odwołać np. w instrukcji GOTO, która powoduje przejście do konkretnego miejsca w kodzie tak jak w poniższym przykładzie.
BEGIN
GOTO etykieta;
Dbms_Output.put_line('Tekst 1');
<<etykieta>>
Dbms_Output.put_line('Tekst 2');
END;
Powyższy kod wyświetli jedynie Tekst 2
Stosowanie GOTO i etykiet jest jednak powszechnie uznawane za trudno czytelnie i nie eleganckie. Istnieje jednak pewien wyjątek dotyczący etykiet związany z pętlami. Etykieta umieszczona przed pętlą pozwala na nadanie jej nazwy, którą potem można wykorzystać w instrukcji EXIT.
BEGIN
<<petla>>
LOOP
Dbms_Output.put_line('W petli...');
EXIT petla;
END LOOP;
Dbms_Output.put_line('Po pętli...');
END;
/
Zazwyczaj jest to “jedynie” elegancja w kodzie i nie wnosi ona zmiany jego zachowania, poza przypadkiem pętli zagnieżdżonych.
BEGIN
<<petla_zewnetrzna>>
LOOP
LOOP
Dbms_Output.put_line('W petli...');
EXIT petla_zewnetrzna;
END LOOP;
END LOOP;
Dbms_Output.put_line('Po pętli...');
END;
/
Powyższy kod dzięki wykorzystaniu w pętli wewnętrznej instrukcji EXIT z etykietą pętli zewnętrznej wychodzi z pętli zewnętrznej unikając niekończonego zapętlenia. Zrealizowanie tego samego zachowania bez możliwości określenia z której pętli ma wyjść instrukcja EXIT wymagałoby wykorzystanie, mało eleganckiej w tym momencie, instrukcji IF. Użycie etykiet pętli upraszcza kod i robi go dużo bardziej czytelnym.
